Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ pt3



 Συνεχίζουμε την παρουσίαση αυτοδιαχειριζόμενων ομάδων και αθλητικών σωματείων ενάντια στη κανονικότητα του μοντέρνου αθλητισμού με 2 εγχώριες ομάδες ερασιτεχνικής κατηγορίας.

1.  Η "ΕΚΡΗΞΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΤΟΥΜΠΑΣ





 Το 1952 ιδρύθηκε μια ομάδα .. Το όνομά της:  Προοδευτική Τούμπας. Στην ρομαντική εποχή του ποδοσφαίρου, φάνηκε να έχει λόγο ύπαρξης... Όμως τα χρόνια πέρασαν, το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο πήρε άλλη μορφή και η Προοδευτική Τούμπας άρχισε να παραπαίει μέχρι που έφτασε η στιγμή της διάλυσης...

Τότε, το 2009, κι ενώ τα κινήματα πολιτών είχαν κάνει ήδη την εμφάνισή τους, δραστηριοποιούμενα σε διάφορους τομείς και οδηγούμενα από την ανάγκη για μια διαφορετική κοινωνία, ήρθε μια παρέα νέων πολιτικοποιημένων ανθρώπων να εντάξει την αυτοοργάνωση στο ποδόσφαιρο και να ξαναδώσει ζωή στην Προοδευτική Τούμπας.
Η «Εκρηξη» (σ.σ το... δεύτερο όνομα της ομάδας) βρίσκεται ήδη στον δεύτερο χρόνο της ζωής της και το αποτέλεσμα μόνο ως θετικό μπορεί να κριθεί... Ξεκίνησε από την Γ’΄Ερασιτεχνική της ΕΠΣΜ και σκαρφάλωσε στην Β’ ως πρωταθλήτρια... Πλέον, «χαροπαλεύει» και δίνει αγώνα για να παραμείνει στην κατηγορία... Κάτι που λίγη σημασία έχει, τόσο για τους «διοικούντες» όσο και για τους εκατοντάδες οπαδούς της που όσο περνάει ο καιρός, όλο και αυξάνονται...

Ολες οι αποφάσεις σε συνελεύσεις
Ο δικηγόρος Χάρης Λαδής είναι ο πρόεδρος σε αυτή την προσπάθεια... Πρόεδρος κατά τα πρότυπα της... Μαριναλέντα, καθώς μία από τις βασικές ιδιαιτερότητες της «Εκρηξης» αποτελεί το γεγονός ότι όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται από κοινού... Οι παίκτες, οι οπαδοί και η «διοίκηση» αποφασίζουν για όλα σε γενικές συνελεύσεις...
«Εκρηξη» στην Τούμπα!
Επικοινωνήσαμε μαζί του σε μια προσπάθεια να συλλέξουμε όλα εκείνα τα στοιχεία που διαμορφώνουν αυτή την ξεχωριστή, ποδοσφαιρική ομάδα...Και σύμφωνα με τα όσα δήλωσε ο Χάρης Λαδής στο «SentraGoal», η πολιτικό-κοινωνική της δράση είναι ένα από αυτά...

«Είναι ένα άθροισμα ανθρώπων που θέλησαν να επαναφέρουν κάποιες ομορφιές του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, συνδυάζοντας την ενασχόλησή τους αυτή με ζητήματα εκτός ποδοσφαίρου όπως ο αντιρατσισμός και ο αντισεξισμός και σε σύνδεση με κοινωνικοπολιτικά γεγονότα» μας εξήγησε ο πρόεδρος του ιδιαίτερου αυτού συλλόγου.

Και συνέχισε: «Πιστεύουμε ότι από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο πηγάζει μια δυσωδία, ενώ εμείς το βλέπουμε ως μέσο για την κοινωνικοποίηση και την σύνδεση με άλλα ζητήματα. Είναι μια ήρεμη πολιτικοποίηση, ενώ ξεκίνησε από κόσμο που συμμετείχε σε πολιτικές ομάδες, σε καταλήψεις κλπ, στη συνέχεια άνοιξε κι έγινε μια τεράστια παρέα».

Κερατέα, μετανάστες και Antiracisti

Οσο για τις δράσεις της «Έκρηξης», έντονες σε σχέση με τους λίγους μήνες ζωής της: «Πέρσι το καλοκαίρι συμμετείχαμε στο Mondialli Antiracisti (σ.σ τουρνουά που διεξάγεται κάθε καλοκαίρι στην Μπολόνια με στόχο την καταπολέμηση του ρατσισμού, με οπαδούς από ομάδες όλου του κόσμου) με αποστολή 55 ατόμων με πούλμαν. Συμμετείχαμε στο ανδρικό πρωτάθλημα,  στο γυναικείο αλλά και στο μπάσκετ με μια ομάδα οπαδών κι εκεί μάλιστα πήραμε και το Κύπελλο, οι οπαδοί ήταν καλύτεροι από τους παίκτες. Θα πάμε και φέτος στο Antiracisti.
«Εκρηξη» στην Τούμπα!
Επίσης, σχεδιάζουμε να δώσουμε ένα ιστορικό φιλικό με τον Αστέρα Εξαρχείων το καλοκαίρι, στο πλαίσιο του φεστιβάλ των  Radical Fans United, ίσως στη μνήμη του Μιχάλη Λώλου και να διαθέσουμε τα έσοδα για αντιρατσιστικούς σκοπούς.
Από κει και πέρα έχουμε και διάφορες επαφές με οπαδούς άλλων ομάδων που μοιράζονται μια αντίστοιχη κοινωνική - πολιτική αντίληψη του ποδοσφαίρου όπως π.χ  παιδιά από τον Παναιτωλικό, από την Αυτόνομη Θύρα 10 του Ηρακλή. Σταθήκαμε στο πλευρό των οπαδών της Παναχαϊκής, στην διαμάχη τους με τον Αλέξη Κούγια, με τους «Ναβάχο» να μας ευχαριστούν μάλιστα μέσω του σάιτ τους».

Και φυσικά δεν μένουν εκεί... Εχουν εκδηλώσει την συμπαράστασή τους στους κατοίκους της Κερατέας, στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας και σε κάθε κοινωνικά αποκλεισμένη ομάδα που χρειάζεται αλληλεγγύη. «Σκοπεύουμε να οργανώσουμε και κίνηση ‘Δεν πληρώνω’ γιατί πολλοί από μας είναι και σε αυτό το κίνημα», σημειώνει ο πρόεδρος.

Αυτο-χρηματοδότηση
«Εκρηξη» στην Τούμπα!
Η Προοδευτική Τούμπας δεν έχει κάποιον... επιφανή ποδοσφαιρικό παράγοντα να την στηρίζει ... Αντιθέτως, τον ρόλο αυτό έχουν αναλάβει κυρίως τα μέλη της, ποδοσφαιριστές, διοίκηση και κόσμος. «300 τα παράσιτα που είναι στη Βουλή, 300 σ' ανεβάζουμε στην Α' τοπική!» έλεγε το σύνθημα-κάλεσμα για νέα μέλη, το οποίο πλέον... μεταλλάχθηκε μιας και στόχος είναι πια η παραμονή.

«Η ομάδα αυτοχρηματοδοτείται. Μάλιστα, πέρσι πήραμε 1.000 ευρώ από τον δήμο Θεσσαλονίκης, όμως φέτος ο δήμος βρίσκεται σε πλήρη πτώχευση μετά την ρεμούλα των 52 εκατ. ευρώ, με αποτέλεσμα να υπάρχει σχεδόν πλήρης αναστολή σε κάθε επιχορήγηση και φυσικά δεν πήραμε δραχμή», σημειώνει ο Χάρης Λαδής. Ο πρόεδρος της «Έκρηξης» δείχνει ενθουσιασμένος όταν περιγράφει τις σκηνές που εξελίσσονται στις εξέδρες, κατά την διάρκεια των αγώνων...
«Ενα από αυτά που έχουμε πετύχει είναι η δύναμη της εξέδρας. Εκεί απ όπου έχουν εκλείψει τα σεξιστικά συνθήματα, ενώ προσπαθούμε να χειροκροτούμε και την αντίπαλη ομάδα. Μάλιστα, φωνάζουμε συνθήματα και όταν δεχόμαστε γκολ, προσπαθώντας να αποβάλλουμε τον ανταγωνισμό. Και έχουμε καταφέρει να έχουμε και ένα υψηλό ποσοστό γυναικών οπαδών (σ.σ ετοιμάζονται να δημιουργήσουν και γυνακεία ομάδα ποδοσφαίρου). Φαντάσου ότι έχουμε μέσο όρο 70-100 άτομα σε κάθε αγώνα, την ώρα που άλλες ομάδες έχουν 3-4 άτομα».

«Δωροδοκία» με... καφάσια μπύρες!
«Εκρηξη» στην Τούμπα!
Ερωτηθείς εάν έχει υπάρξει επαφή με τον Παοκ  ή άλλες ομάδες της Θεσσαλονίκης, εξήγησε: «Σε διοικητικό επίπεδο όχι. Σημασία έχει ότι στις κερκίδες βρίσκονται οπαδοί και των τριών ομάδων της Θεσσαλονίκης και συνυπάρχουν μια χαρά. Ο κόσμος που έρχεται στο γήπεδο, ασχολείται βασικά με την Προοδευτική και δευτερευόντως με όλα τα άλλα...».

Οσο για τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούν οι υπόλοιπες ομάδες και παίκτες: «Είναι από ουδέτερες έως ενθουσιασμένες. Οι παίκτες και οι παράγοντες ενθουσιάζονται από τον κόσμο. Μάλιστα, μεταξύ σοβαρού κι αστείου, αρκετές φορές μάς έχουν ζητήσει να κεράσουν τους οπαδούς κάνα δυο καφάσια μπύρες για να πάνε και σε δικό τους αγώνα. Ηρθαν κάποιοι παίκτες το καλοκαίρι και μας έλεγαν πως ‘μόνο αυτό μας δίνει χαρά, το όνειρό μας είναι να παίξουμε στην Προοδευτική’. Είναι εντελώς διαφορετικό κλίμα από το να έχεις 3-4 κολλημένους οπαδούς στο γήπεδο να βρίζουν. Βλέπεις αυτή την ατμόσφαιρα χαράς και γιορτής και ενθουσιάζεσαι».
Σαν κάθε ομάδα με... κοινωνικό έρισμα, η Προοδευτική Τούμπας έχει ένα φανατικό κοινό που την ακολουθεί όπου κι αν παίζει... Βασικός εκφραστής το φαν κλαμπ των «Demolitionarios» ή «ο Ανθός των γηπέδων» όπως αυτοαποκαλούνται. Εξαιρετικά σημαντική είναι και η ύπαρξη των «Purpura Linio» (σ.σ βυσσινή γραμμή), ο μοναδικός σύνδεσμος οπαδών ερασιτεχνικής ομάδας στην Βόρεια Γερμανία.

«Μου έβαλες μια ρίγα βυσσινή»
Οσοι γνωρίζουν από... αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα, ξέρουν καλά πως τα προβλήματα και οι δυσκολίες μπορεί να είναι πολλές, όμως το κέφι και η έμπνευση περισσεύουν... Αυτό φαίνεται από τα συνθήματα, τον παλμό της εξέδρας και τις μαζώξεις στο στέκι, μετά από κάθε αγώνα. Κάπως έτσι εξελίχθηκε και η Τσικνοπέμπτη για τα μέλη της Προοδευτικής, κάπως έτσι περνούν οι ώρες κάθε Σαββατοκύριακο... Οσο για τα συνθήματα, προοδευτικά και αυτά... Φυσικά, με αρκετή δόση χιούμορ και... αντιεξουσιαστικής διάθεσης.
  • «Προοδευτικάρα, όπου κι αν παίζεις, δίπλα σου θα ‘μαι πάντα εκεί
    Προοδευτικάρα, θα ‘μαι μαζί σου ακόμα και στην φυλακή»
    Προοδευτικάρα, οι οπαδοί σου κυνηγάνε φασίστες ναζί,
    Προοδευτικάρα ίσως μια μέρα να καθαρίσουμε την γη», τραγουδάνε οι οπαδοί της «Έκρηξη» στο πασίγνωστο ρυθμό του «Bella Chao».
  • «Θα σπάσουμε την Εγνατία σίγουρα ναι! Θα σπάσουμε και την Αμύνης σίγουρα ναι! Και οι τζαμάδες κάνουν προσευχή όταν παίζει η Προοδευτική!» στο ρυθμό του «Καλημέρα Ηλιε».
  • «Ντου στα υπουργεία και φωτιά σε όλα τα τμήματα,  Έκρηξη, μέσα στο μυαλό, Προοδευτική θα τρελαθώ» στο ρυθμό των «Ηρώων»!
  • «Μου ήταν μαύρη η ζωή κι εσύ μου έβαλες μια ρίγα βυσσινή, Προο ολέ όλοι μαζί να σε κρατήσουμε στην Β’ τοπική», το οποίο διαμορφώνεται ανάλογα με τις... ανάγκες.
Τις τελευταίες ημέρες οι αντοχές μας δοκιμάστηκαν γι ακόμη μια φορά σχετικά με τα όσα άθλια συμβαίνουν στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

 http://www.kouinet.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1055:lr-&catid=106:sports&Itemid=57




2. ΑΣΤΕΡΑΣ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ, μια ομάδα σαν ΟΧΙ τις άλλες...

 «…Με ξύδια, είσαι η Τσέλσι ίδια!»

Εδώ, ο αθλητισµός είναι γιορτή µέχρι παρεξηγήσεως. Πέρσι, οι φίλαθλοι οργάνωσαν φιέστα… καθόδου για να γιορτάζουν τον υποβιβασµό της αγαπηµένης τους οµάδας.


Σ’ αυτή εδώ τη γειτονιά, το σύνθηµα είναι ένα: «Ελευθερία, αλληλεγγύη, αυτοοργάνωση», κι ακόµη ένα: «... έχω Αστέρα στην καρδιά µου και παντού σ’ ακολουθώ». Σ’ αυτήν εδώ την οµάδα, εισιτήρια διαρκείας και... σουίτες δεν υπάρχουν, δεν υπάρχουν ούτε καν εισιτήρια, ούτε είναι αυτοσκοπός η νίκη. Οι παίκτες δεν παίζουν για τη µεταγραφή, δεν πληρώνονται καν... Και οι οπαδοί είναι πάντα δίπλα, σε χαρές και σε λύπες. Σ’ αυτήν εδώ τη γειτονιά, σ’ αυτήν εδώ την οµάδα, σηµασία έχει το «ταξίδι» και όχι ο προορισµός.

Στη µοναδική περιοχή της Αθήνας όπου η ανατροπή εκφράζεται µε κάθε τρόπο, ο αθλητισµός δεν θα µπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Στα Εξάρχεια δεν υπάρχουν αθλητικές εγκαταστάσεις ικανές να «οδηγήσουν τους νέους µας στον αθλητισµό». Μόνο ένα δύο παρακµιακά γηπεδάκια µπάσκετ, όπου οι ευρηµατικοί πιτσιρικάδες προσπαθούν να µυηθούν στην ανακάλυψη του Νέισµιθ µε τον τρόπο που το έκανε και ο ίδιος ο εφευρέτης τού µπάσκετ: Με αυτοσχέδιες µπασκέτες.
Κι όµως, η περιοχή των Εξαρχείων διαθέτει οµάδα, διαφορετική, ανατρεπτική, κι αυτή δεν είναι άλλη από τον θρυλικό Αστέρα, µε ποδοσφαιρικό και µπασκετικό τµήµα.
Η ποδοσφαιρική οµάδα τού Αστέρα Εξαρχείων µετράει 80 χρόνια ζωής. Ιδρύθηκε το 1928 ως Πανεξαρχειακός, ο οποίος συγχωνεύτηκε µε την Υπεροχή για να δηµιουργηθεί ο ΑΣΕΝ. Το 1967 έγινε ακόµη µία συγχώνευση µε τον Λευκό Αστέρα για να γεννηθεί ο Αστέρας Εξαρχείων που πλέον αγωνίζεται στην Γ’ Αθήνας. Το µπάσκετ βρίσκεται σε καλύτερη µοίρα, αφού οι γυναίκες έφτασαν µέχρι την Α1, την περασµένη χρονιά.
Το παρελθόν µε το παρόν και το µέλλον είναι άρρηκτα συνδεδεµένα στον ποδοσφαιρικό Αστέρα, χάρη στη µεγάλη προσωπικότητα του σωµατείου, τον «γίγαντα» Μιχάλη Λώλο. Ο προπονητής δεν είναι απλώς ένας παραδοσιακός ποδοσφαιράνθρωπος αλλά αποτελεί σύµβολο της περιοχής ολόκληρης. Βρίσκεται στις τάξεις τής οµάδας από τα τέλη τής δεκαετίας τού ’50 µέχρι σήµερα, αρχικά ως παίκτης κι έπειτα ως προπονητής...

Για 49 ολόκληρα χρόνια, ο Μιχάλης Λώλος προσφέρει τις υπηρεσίες του αφιλοκερδώς και εισπράττει ως αντάλλαγµα την απεριόριστη αγάπη όλων. Ίσως να είναι αυτός ο λόγος που τον έκανε να αρνηθεί επαγγελµατικές προτάσεις από άλλες οµάδες. Προσπάθησε, µάλιστα, κάποτε να φέρει και τον... Λένιν στην Πλατεία. Όταν βρέθηκε στη Ρωσία µαζί µε την Εθνική Οµάδα, ο Μιχάλης Λώλος επισκέφτηκε το µαυσωλείο τού Λένιν, και στο αντίκρισµά του, δεν δίστασε να φωνάξει... «έλα να σε πάω στην Πλατεία, εκεί πρέπει να είσαι».
«Αν εξαιρέσει κανείς τις ποδοσφαιρικές αποστολές, δεν έχω φύγει ποτέ απ’ τα Εξάρχεια, ούτε καν για διακοπές», λέει ο ίδιος την ώρα που πίνει ακόµη µια coca cola. Ο κ. Μιχάλης έχει ένα πάθος, το γνωστό αναψυκτικό! Το ξέρουν όλοι στην Πλατεία όπως ξέρουν κι ότι οι πολιτικές του πεποιθήσεις είναι άκρως αντίθετες από αυτές των παικτών και των οπαδών τού Αστέρα. Όµως, το γεγονός αυτό δεν στάθηκε ποτέ αρκετό για να βάλει φρένο στις εκδηλώσεις λατρείας προς το πρόσωπό του! «Όλα τα παιδιά είναι γίγαντες», µας λέει ο κ. Λώλος και εξηγεί πως «... χρήµατα η οµάδα δεν έχει, θέλουµε 150 ευρώ στο κάθε παιχνίδι αν παίζουµε στην έδρα µας, άσε που έχουµε και τα πρόστιµα από τις τιµωρίες».

Τα πρόστιµα και οι τιµωρίες έρχονται ως συνέπεια της καυτής εξέδρας που δηµιουργούν 200 τουλάχιστον οπαδοί τού Αστέρα σε κάθε παιχνίδι. Η οµάδα µπορεί να αγωνίζεται στην Γ’ Αθήνας, αλλά πολλοί σύλλογοι της Σούπερ Λίγκας θα ζήλευαν την κερκίδα της. Κανείς δεν θα ξεχάσει, άλλωστε, τη φιέστα... καθόδου που έγινε στην Πλατεία, στις 13 Ιουνίου 2008, όταν η οµάδα έπεσε κατηγορία σε ποδόσφαιρο και µπάσκετ. «Κάθοδος στο µπάσκετ, κάθοδος στην µπάλα, µαζί σου Αστεράρα τα γούστα τα µεγάλα», έγραφε το αφισάκι–κάλεσµα στη γιορτή. «Μου έλεγαν να πάω και τους λέω “µα είστε τρελοί; Πέσαµε κατηγορία και θα γιορτάσουµε;”» θυµάται ο κ. Μιχάλης. Κι όµως γιόρτασαν...
«Δεν µας ενδιαφέρει η άνοδος, ξέρουµε ότι η οµάδα δεν µπορεί να πάει πολύ ψηλά, άσε που όσο ανεβαίνει αυξάνονται και οι απαιτήσεις κι εµείς δεν θέλουµε να βρίζουµε τους παίκτες µας», λένε από τη δική τους πλευρά τα... παιδιά τής Πλατείας.

Η κουβέντα µας µε κάποιους εκ των φιλάθλων τού Αστέρα εξελίχθηκε σε... παρεΐστικη και διαφωτιστική. Οι οπαδοί διαφωνούν µε τις ταµπέλες που «…βάζουν κάποιοι για να πουλήσουν. Ο Αστέρας δεν είναι για πούληµα», λένε και εξηγούν: «Τι σηµαίνει αναρχικός; Όχι, δεν είµαστε όλοι αναρχικοί. Κυρίως είµαστε µια παρέα. Ο καθένας έχει τα πολιτικά του ‘‘πιστεύω’’, σίγουρα ακροδεξιοί δεν υπάρχουν, ούτε στην οµάδα ούτε στην κερκίδα, όµως κανείς δεν θα σου πει ότι είναι αναρχικός, ακόµη κι αν είναι...».
Συµφωνούν ότι ο Αστέρας Εξαρχείων δεν µοιάζει µε άλλες οµάδες... «Εµείς δεν ζητάµε να πληρώσουν εισιτήριο οι φιλοξενούµενοι στην Αλεπότρυπα, γι’ αυτό και δεν θέλουµε να πληρώνουµε». Χρήµατα δεν υπάρχουν, κι αυτό το γνωρίζουν καλά οι οπαδοί της... «Κάποια στιγµή βγάλαµε κασκόλ, τα πουλήσαµε και µε τα χρήµατα αγοράσαµε µια εµφάνιση για την οµάδα, δώρο από µας», λένε...
Σύνδεσµο δεν έχουν, ωστόσο όταν χρειάζεται οργανώνονται όσο πρέπει ώστε να βρίσκονται κοντά στην οµάδα ή να έρχονται σε επαφή µε άλλες οµάδες τής Ελλάδας και του εξωτερικού µε τις οποίες ταιριάζουν... Μία από αυτές είναι και η πασίγνωστη γερµανική St Pauli, ενώ φιλικές σχέσεις διατηρούν και µε τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης.

Οι δραστηριότητες των οπαδών τού Αστέρα δεν σταµατούν... εντός συνόρων, καθώς τα δύο τελευταία χρόνια δίνουν το «παρών» στο γνωστό αντιρατσιστικό φεστιβάλ Mondiali Antirazzisti που διεξάγεται στην Μπολόνια και στο οποίο συγκεντρώνονται οπαδοί οµάδων απ’ όλο τον κόσµο.

Μεϊµαράκης και Αλέφαντος

Με τη διαφορετικότητα του Αστέρα συµφωνεί και ο Μιχάλης Λώλος... «Ναι, δεν µοιάζει µε άλλες οµάδες», λέει και θυµάται τις εποχές που είχε ποδοσφαιριστή στην οµάδα τον Βαγγέλη Μεϊµαράκη! «Ήταν γύρω στο ’80 όταν έπαιζε στην οµάδα. Είχα παίκτη µέχρι και τον Κώστα Παταβούκα», ενώ θυµάται µε νοσταλγία τις εποχές που βρέθηκε στον Αστέρα µε τον Νίκο Αλέφαντο.
Ο Αστέρας Εξαρχείων είναι µια ανατρεπτική οµάδα και για έναν ακόµη λόγο: Η καυτή κερκίδα δεν επιδίωξε ποτέ να κάνει επεισόδια µε οπαδούς άλλων οµάδων... Την ώρα που η βία παραµένει το µεγαλύτερο «αγκάθι» για τον ελληνικό αθλητισµό, οι οπαδοί τού Αστέρα τής γυρνούν την... πλάτη επιδεικτικά και λένε: «Εµείς πηγαίνουµε στο γήπεδο για να φωνάξουµε για την οµάδα µας, να τη στηρίξουµε, να βρεθούµε µε φιλαράκια και να περάσουµε καλά, όχι για να παίξουµε ξύλο. Και όσοι προσπάθησαν να µπουν στην κερκίδα τού Αστέρα έχοντας αυτόν τον σκοπό, σύντοµα κατάλαβαν ότι δεν έχουν καµία θέση εδώ».
Μπορεί στα συνθήµατα των... παιδιών τής Πλατείας το «µπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι» να κατέχει εξέχουσα θέση, µπορεί να ανάβουν καπνογόνα στην εξέδρα και να πίνουν µπύρες, µπορεί να µεταφέρουν στην Αλεπότρυπα τις ανατρεπτικές και αντιεξουσιαστικές τους ιδέες, όµως δεν έγιναν «πρόβατα» κατευθυνόµενα, όπως οι περισσότεροι οργανωµένοι οπαδοί των «µεγάλων» οµάδων...
Ο Αστέρας Εξαρχείων πιθανότατα να µη γίνει ποτέ «µεγάλη» οµάδα, όµως θα αντιπροσωπεύει πάντοτε τον υγιή οπαδισµό, την αγνή αγάπη για µια οµάδα και τη συντροφικότητα και «...µε ξύδια, θα είναι η Τσέλσι ίδια».


Συνθήµατα της εξέδρας τού Αστέρα

«Έχουµε τον Λώλο, δεν θέλουµε τον Δώνη / µπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι»
«Την παίρνω στο τηλέφωνο κι αυτή δεν το σηκώνει / µπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι»
«Ο σκύλος µου τρελάθηκε, µε γάτα ζευγαρώνει / µπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι»
«Αστέρα ολέ και είναι αργά / αρχίζω να τα βλέπω όλα ασπρόµαυρα / Αστέρα ολέ µπάτσοι παντού / όπου κι αν παίζεις τα Εξάρχεια µε ντου»
«Εχω ζάλη, ζάλη στο κεφάλι / έχω τρέλα, τρέλα στο µυαλό / έχω Αστέρα, Αστέρα στην καρδιά µου / και παντού σ ακολουθώ»
«Είµαι πλατεία, πίνω ρετσίνα / είµαι ο πιο µάγκας µες στην Αθήνα
Είµαι πλατεία, πίνω σιρόπι / είµαι ο πιο µάγκας µές στην Ευρώπη»
«Αστέρα, µε χόρτο, µοιάζεις µε την Πόρτο
Αστέρα, µε κόκα, µοιάζεις µε την Μπόκα
Αστέρα, βελόνα, σαν την Μπαρτσελόνα
Αστέρα, µε ξύδια είσαι η Τσέλσι ίδια
Αστέρα, µε αρντάν σαν την Παρτιζάν»

 http://galera.gr/magazine/modules/articles/article.php?id=1430

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου